Λέξεις. Χρυσά πολύτιμα γύρω σου. Γίνονται φθόγγοι. Εικόνες. Μεταφέρουν. Χαϊδεύουν. Τιμωρούν. Στημένες εκεί. Πριν και μετά. Μαρτυρούν την στιγμή σου. Ατάραχες. Πιστές. Αντικείμενα του πόθου για αυτόν. Σκυμμένος πάνω τους. Μικρά και μεγάλα σημάδια του. Ζωντανεύουν το ίχνος του.
Τσιχλόφουσκα. Αρωμάτισες την ζωή. Αρχόντισσα. Στα μάτια σου όλες οι φωνές. Αμέτρητες λέξεις. Παρέα. Ήσυχη. Ακόμα και στο τέλος. Πως επιβραβεύονται αυτές οι ψυχές; Γεμάτες αγάπη. Μοιράζουν. Στοιχειώνουν το μετά. Χωρίς την αγαπημένη μουσούδα να σπρώχνει. Την ώρα. Την ζωή. Απαλό χάδι. Τρυφερή αγκαλιά. Πρόθυμη. Κυρία. Όμορφη. Γλυκά μάτια κυριεύουν. Παρούσα. Σιωπηλά φωνάζει την αγάπη της. Δεν τσιγκουνεύτηκε ποτέ της. Σκιά πόνος. Δεν έφυγε το άρωμα σου τσιχλόφουσκα. Ακόμα κι όταν έφυγες εσύ.
Γκέτο. Το κάθε Σαββατοκύριακο. Αποζητάς την ένταξη. Συναντάς. Την δική σου ρουτίνα. Μοναξιά φιλόξενη.
Παιχνίδια. Χωρίς ενοχές. Βουτάς σε αυτά.
Συντροφεύεις. Χαίρεσαι.
Νησίδες χρόνου. Φυτρώνουν ζωή.
Χάνουν αξία τα λόγια που η ρίζα τους αιωρείται χωρίς να βρίσκεται χωμένη στην ψυχή σου.
Να πονάς. Να μην σε λυτρώνει ύπνος.
Φουρτούνα παλεύεις. Κύματα ψηλά οι άσχημες σκέψεις. Σε βυθίζουν.
Ανάσα κονταίνει. Πνίγεσαι. Λίγο κάθε φορά. Όχι δεν τα παρατάς. Εμμονή.
Σε ζωή ορφανή. Να κρατάς τα δάχτυλα. Να ψάχνεις. Γεωγραφία να μάθεις.
Πάνω της.
Προσπερνάς. Αυτή η λέξη. Σαν τις εικόνες που στάμπα γίνονται σε λευκό μακό. Αποτυπώνει.
Έβγαιναν λέξεις. Σαν τα κύματα χτυπιόνταν στην ακτή που σήκωσε. Δεν ταξίδεψαν.
Ξεθύμαιναν στην ίδια τους την αγκαλιά.
Κάποτε.
Η φλόγα πείσμα. Κατάπιε τον κήπο σου.
Χτίζει μέτρα ο χρόνος. Απόσταση από σταθμό. Λιτανεία βουβή η μνήμη. Παλίρροια φουσκώνει. Μουσκεύει τα σύνορα που φτιάχνεις. Πίσω σε φέρνει. Το μέτρημα σου να χάσεις. Παραδομένη κρέμεται η επιθυμία. Αστέρι. Λάμπει. Στέμμα στο χρόνο.