Αφήνεις τα γιατί. Συναντούν τις εικόνες σου. Καιροί. Αντίστροφη μέτρηση. Ξόδευε όνειρα. Σχέδια. Στον πραγματικό τζόγο. Ζωή.
Κάθε βήμα ξεριζώνεται. Αποχωρισμός. Ανάγκη για δρόμο δε βρήκες. Μοιάζει να μπορείς. Ξέρεις. Ποτίζεις κάθε λεπτό σου. Με βήμα. Σαν να αποχωρίζεσαι τον ομφάλιο λώρο. Ξανά.
Η ανάσα που σε ξεσηκώνει. Φτάνει στα πνευμόνια από συνηθισμένο δρόμο. Μα δεν μοιάζει με τις άλλες. Βρήκε τρόπο. Σε γεμίζει. Ένας αέρας. Από τα παραμύθια. Σαν να έγινε ευθεία το αύριο. Μια αγκαλιά το όνειρο. Διψά να την πατήσει.
Ο χρόνος. Ακίνητος. Στέκεται. Σπονδή. Στην απώλεια.
Δεν μαθαίνεις να αγαπάς. Ζεις για να αγαπάς. Αμέτρητοι τόμοι βιβλίων στους αιώνες περιγράφουν μεγάλες ιστορίες αγάπης. Μνημεία στην ανθρώπινη μνήμη. Κανένα δεν σε φωτίζει. Αγαπάς. Ζεις τα πειράματα της αγάπης. Όχι, δεν είσαι σε εργαστήριο, αλλά η ζωή σου περνά από ένα εργαστήριο. Πειραματίζεσαι και πειραματίζονται. Κινδυνεύεις ισότιμα να αποτύχεις στο πείραμα. Πονά κάθε τέτοια αποτυχία. Δεν αρκείσαι σε ένα φιλί. Ψάχνεις να παρασυρθείς. Να χάσεις ανάσες. Έχεις μια ευκολία να περνάς από την μια όχθη στην άλλη. Η ζωή με την φαντασία να μοιάζει σαν την πλεξούδα σε χοντρό πουλόβερ δεν σε προστατεύει από την παγωνιά της έλλειψης. Το κενό που σε καταπίνει στην απόρριψη. Ψυχραιμία. Έμαθες χιλιάδες λέξεις στα χρόνια, στο σχολείο. Έμαθες. Ήρθε η ώρα να τις γνωρίσεις. Αποκτάς γνώσεις πρώτων βοηθειών. Για να φροντίζεις τα τραύματα. Νοσοκόμος του ίδιου σου εαυτού. Του φίλου . Ειρωνικά. Μασάς και φτύνεις την πρόταση που έχεις ακούσει για την ζωή, που είναι απλή. Δεν είναι.
Η μεγάλη περιπέτεια της ζωής. Ένας λαβύρινθος γεμάτος χαμένους ανθρώπους. Η απόφαση να βρεις την έξοδο. Ζητάς. Δίνεις. Χωρίς αριθμητική πολλές φορές. Κοίτα γύρω σου. Την φύση. Την προσφορά της. Επιμένει σε εχθρικό ανθρώπινο περιβάλλον να προσφέρει. Μάθημα για τους περαστικούς βάρβαρους. Καταδικασμένοι να την βεβηλώνουν χάνονται σε ήττα αιώνια. Αδυσώπητη αριθμητική. Πίστη σε εφήμερη δύναμη. Χαράμι η πολύτιμη ισορροπία του κόσμου. Απλός ταξιδευτής. Αγωνίζεσαι να είσαι παρών. Δεν διαλέγεις εχθρούς. Είναι σαν έρμα αυτοί που μεγαλώνει όσο μακραίνει το δικό σου ταξίδι.