
Συννεφιασμένος Μάρτιος κρύβει άνοιξη. Τυφλά τα ανθρώπινα μάτια βλέπουν. Άγγιγμα Θεού. Διαβάζουν. Ανθίζουν μνήμες. Εποχές. Μέλλον ευπρόσδεκτο. Ψάχνεις. Βουτάς. Xωρίς σκέψη φύλακα.

Την κοιτάς. Χωρίς σκέψη. Αφήνεσαι. Να χαζεύεις. Τη ζωή. Πόσο μακριά; Δεν θες να μετράς.
Μπορείς να κοιτάς πίσω. Να μη σε νοιάζει. Χωρίς την απειλή του τώρα. Να θυμάσαι. Δρόμους. Παράδρομους. Σταθμούς. Πρόσωπα που ξεγυμνώθηκαν στο χρόνο.
Να χαίρεσαι. Προνόμιο ζωής. Όνειρα ψάχνουν να τα κουβαλήσεις. Εσύ.

Μετράς το νέο. Χωρίς το χθες. Θέλεις. Να βρεις σταθμό. Να φτάσεις. Μια αγκαλιά. Να αφήσεις τα σύνορα να θαφτούν. Μέσα της. Κλάμα. Λίπασμα. Να φυτρώσει η νέα ζωή.

Μόνος. Αντιμέτωπος. Χρόνος. Χάρτινοι στρατιώτες οι στόχοι. Πέφτουν εύκολα στο πέρασμα του. Είσαι ζωντανός. Έχεις ευκαιρία. Να ξοδέψεις. Να στήσεις πάλι. Να ζήσεις ξανά.

Λέξεις. Χρυσά πολύτιμα γύρω σου. Γίνονται φθόγγοι. Εικόνες. Μεταφέρουν. Χαϊδεύουν. Τιμωρούν. Στημένες εκεί. Πριν και μετά. Μαρτυρούν την στιγμή σου. Ατάραχες. Πιστές. Αντικείμενα του πόθου για αυτόν. Σκυμμένος πάνω τους. Μικρά και μεγάλα σημάδια του. Ζωντανεύουν το ίχνος του.

Τσιχλόφουσκα. Αρωμάτισες την ζωή. Αρχόντισσα. Στα μάτια σου όλες οι φωνές. Αμέτρητες λέξεις. Παρέα. Ήσυχη. Ακόμα και στο τέλος. Πως επιβραβεύονται αυτές οι ψυχές; Γεμάτες αγάπη. Μοιράζουν. Στοιχειώνουν το μετά. Χωρίς την αγαπημένη μουσούδα να σπρώχνει. Την ώρα. Την ζωή. Απαλό χάδι. Τρυφερή αγκαλιά. Πρόθυμη. Κυρία. Όμορφη. Γλυκά μάτια κυριεύουν. Παρούσα. Σιωπηλά φωνάζει την αγάπη της. Δεν τσιγκουνεύτηκε ποτέ της. Σκιά πόνος. Δεν έφυγε το άρωμα σου τσιχλόφουσκα. Ακόμα κι όταν έφυγες εσύ.