Λαός αργής ωρίμανσης. Υπάρχει ελπίδα. Σε 360 χρόνια δημοκρατίας θα ξεσηκωθεί τελικά. Κάποτε. Κάποια γενιά θα τους τοποθετήσει την ταφόπλακα.
Μάταιη προσπάθεια να σουλουπωθούν. Δεν φτουράν τα επώνυμα πάνω τους. Μια εφηβεία ολόσωμη αξυρισιά δεν μεταλλάσσεται με όλους τους σταυρούς σε ψηφοδέλτιο.
Συνωστίζονται εθελοντές σωτήρες. Άλλη μια φορά. Ψαλμοί – κραυγές. Εξόφθαλμα ψεύτικοι. Στερούνται γιατί. Πρόστυχα συγκρίνουν καταστροφές. Ανίκανοι να χτίσουν ζωές.
Ιστορία σβήνεται από δεύτερα που γίναν πρώτα. Κομπάζουν. Βρίσκουν ανοχή. Δωρεά λαού που δεν θυμάται. Ακριβή η ελευθερία. Εξαϋλώνεται από γενιά σε γενιά. Αγώνας για μια θέση στο δημόσιο. Μέχρι να λιώσει το κράτος δεν υπάρχουν απόγονοι επαναστάτες.
Λείπει εικόνα. Ξεχωρίζει ανάμεσα σε τόσες. Χαρά υπόσχεση. Έρχεται κάθε φορά που την συναντάς.