300418 ΟΜΦΑΛΙΟΣ ΛΩΡΟΣ
Θαύμα η γέννηση. Επαναλαμβανόμενο. Γίνεται καθημερινότητα. Γλυκιά. Σαν τις αμέτρητες αγκαλιές που μοιράζει στο χρόνο. Χωρίς υποχρέωση. Ποτάμι ρέει η αγάπη της. Η κοίτη ξεχειλίζει από αυτήν. Χάνονται οι λέξεις στη θέα ενός χαμόγελου που κουβαλάει όλες τις λέξεις του κόσμου. Ρουφάς λαίμαργα. Θέλεις κι άλλο. Φτάνεις ανθρώπινο τέλος. Απαίδευτος. Πως τελειώνει το θαύμα;
Εικόνα ξένη. Η τελευταία. Άψυχη. Δεν βρίσκει θέση μέσα σου. Αφιλόξενος τόπος η μνήμη σου. Δεμένος με τον ομφάλιο λώρο. Γεμάτη εικόνες καίγεται η σιωπή σου. Ένα βλέμμα σου. Ψηλά στον ουρανό.
230418 Μάτια ορθάνοιχτα
Λούζεσαι. Χαμόγελο προσοχής. Κρατάς ορθάνοιχτα τα μάτια. Γεμίζουν φως. Μιλάει. Για βιβλία. Χαρά πλημμυρίζεις.
160418 Απουσία
Ακούς. Μυρίζεις. Νιώθεις. Σαν να βλέπεις. Απουσία. Φτωχή εμπειρία. Αδύναμη. Χάνεται σε χρόνο που δεν κυλά. Μέχρι να την δεις. Μαθαίνεις ξανά ανάσες. Κοντά της.
090418 Ανάσταση
Εβδομάδες παθών. Τυχαία ριγμένες. Πάνω σου. Εξαντλούν. Βρίσκεις Υπομονή. Μοιάζει Ανάσταση.
020418 Αντανάκλαση ζωής
Βάρβαροι κανόνες. Επιβάλλουν τρόμο. Η αιώνια μάχη. Δύο στρατοί. Καλοί και κακοί. Αντανάκλαση ζωής.
260318 Μαζί σου
Θάρρος. Χαϊδεύεις μέλλον. Κοντά της. Χάνεσαι στον κόσμο της. Χωρίς μαθηματικά. Χωρίς λέξεις.
