Πίσω κοιτάζουν. Δεν μετρούν. Χαρά άυλη. Δεν λησμονούν. Αδιάφοροι σήμερα. Τις ανατολές χαραμίζουν.
Μια αγκαλιά. Αγάπη εκπέμπει. Απλώνεται στις ώρες. Δεν σβήνει. Ανάσες κερδίζεις. Μια γλώσσα χωρίς ήχο. Πλούσια. Κατακτά μνήμη. Θησαυρός ζωής.
Ρουτίνα εχθρεύεται χαρά. Μοιράζεις χρόνο. Χωρίς σκέψη. Μηχανή. Στόχος θαμπός. Κρύβεται σε ανθρώπινα εμπόδια. Φίλοι εχθροί. Θέατρο. Αληθινές απώλειες. Ζωντανεύουν το δράμα.
Αυτή η συνέχεια. Μια διαδρομή. Μπροστά. Άγνωστη. Ακολουθείς. Χωρίς σειρά. Σε προσπερνά. Θα προλάβεις. Δεν είναι δεδομένο. Ανάμεσα στο χάος. Νίκη να μην χαθείς. Να ξεχωρίζεις τον προορισμό. Στα σκοτάδια. Στην αναπνοή που δεν είναι αρκετή. Στην πίστη που έσβησε. Ακόμα και τότε.
Υπάρχει ένα ταξίδι. Χωρίς προορισμό. Αφετηρία. Μόλις κλείσεις τα μάτια σου. Απαλλαγμένος από την βαρύτητα. Χωρίς δέσμευση χρόνου. Νικάς απόσταση. Κανένα σύνορο απάτητο. Ορίζοντες στοιβάζονται. Κόσμοι άγνωστοι. Μουσκεμένος άγνοια κινδύνου. Δεν ψάχνεις. Βλέπεις Μια. Πιστή συνοδοιπόρο. Με αυτήν το σύμπαν μοιάζει μικρό.
Βαραίνουν πάνω σου. Δίποδες συμπεριφορές. Υφαίνονται στους εφιάλτες τους. Φυλακίζουν. Ψάχνουν άλλους. Θύματα. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Την δική τους κόλαση να μοιραστούν. Απτόητοι στους νόμους της φύσης. Χαραμίζουν ασήμαντη ζωή. Δεν τους βλέπεις. Εσύ.
Μάτια ψάχνουν. Εκείνη την εικόνα. Μια ανάμεσα. Δίψα ακόρεστη. Δεν την ξεγελάς. Όσες και να παρελάσουν μπροστά. Πιστός στην έλλειψη της. Νανουρίζεις ελπίδα. Θαύματα ζητάς.