151111 η Πατρίδα

Η πατρίδα σου ,  σάρκα γεμάτη  ταξίδια του πόθου σου.Με τις σκιές της ηδονής να κρύβουν τις αιτίες πολέμου.Μικρές κουκίδες πάνω της , στεφανώνουν τις διαδρομές , βάθρα που τα τιμάει το πάθος σου.

Οι γραμμές στον αέρα κυκλώνουν το φώς πάνω της.Η κίνηση της γεμίζει τις κόρες των ματιών που αχόρταγα την καταπίνουν .Χιλιάδες εντολές βραχυκυκλώνονται στο  κέντρο απόφασης σου, μένεις ανήμπορος.Θέλεις να ανοίξεις τις πύλες σου , να χυμήξεις στο όνειρο που ξυπνάει τους άντρες στους αιώνες.Να ζήσεις την ελευθερία να κατακτάς την αιτία των πολέμων σου.Να γεμίζεις απο το άρωμα της , να γνωρίζεις μάτια που δεν φαίνονται , τις φωνές που δεν ακούγονται.Να νοιώσεις μια αγκαλιά που δεν μοιάζει με άλλη.Μια παράδοση που δεν εχει ηττημένο.Να ακουμπήσεις σε στήθος που σμιλεύτηκε σε μήτρα  , που  φτιάχτηκε για σένα.