Περίεργος μηχανισμός αυτός ο άνθρωπος. Αρκεί να τον βγάλουν από τα δεδομένα του. Να του στερήσουν κάποιες επιλογές. Απλές. Δικές του συνήθειες. Καθημερινές. Για να τις πάρει πίσω σε ένα καιρό και να τις εκτιμήσει σαν πολύτιμες. Μέχρι η ρουτίνα να καθίσει σαν σκόνη πάνω τους. Θαμπώνει την λάμψη. Κρύβει τη χαρά. Μεγαλώνουμε μαζί με το παιχνίδι μας. Κρυφτό παίζαμε πριν μάθουμε ακόμα να μιλάμε. Δεν σταματάμε ποτέ αυτό το παιχνίδι. Συνήθως ψάχνουμε. Μας κρύβεται η χαρά. Σίγουρα καλά κρύβονται κι άλλα σημαντικά για εμάς. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι; Έχει κανόνες; Πόσο ζαβολιάρης επιτρέπετε να γίνεις; Άκοπα δεν κερδίζεις σε ένα παιχνίδι. Να είσαι τυχερός πάντα; Δύσκολο
The Underground Youth – Revolution Revisited
Σκέψεις. Δημιουργούν παρέλαση λέξεων. Ζευγαρώνουν εικόνα αυτές.
Επετειακή επανάληψη. Χαρίζει κάθε εβδομάδα. Κίνητρο που δεν ξεθωριάζει.