241212 Κάθε φορά

<< Όλα αυτά τα είδα και προσήλωσα την καρδιά μου σε κάθε έργο που γίνεται κάτω από τον ήλιο, τον καιρό κατά τον οποίο ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του>> Εκκλησιαστής 8-9

 Αμέτρητες ιστορίες, κουβάρι στον μύθο του ανθρώπου. Πλεγμένες σε αγώνες καθημερινούς για την επιβίωση. Βρεγμένες στα δάκρυα της χαράς που κρατάει πάντα μια στιγμή. Πολύτιμη γίνεται στους αιώνες αυτή. Η ιστορία υπάρχει για να καταγράφει. Σαν τον χρόνο ρέει στον αιώνα. Περαστικοί . Γενιές ανθρώπων. Αγγίζουν τη στιγμή τους. Ποτίζουν τη Γή, το μόχθο, τη λύπη, τη Χαρά, την ηδονή τους. Γεννιούνται βαφτισμένοι άγνοια κινδύνου. Παραμύθια φυτρώνουν ήρωες στα παιδικά μάτια. Πρόβατα στα πρώτα τους βήματα. Μεστώνουν. Λύκοι.

Σπαρμένοι πάνω στην ομορφιά του πλανήτη ζουν. Κατακτούν τη γνώση. Επαναλαμβάνουν τα λάθη. Αντιστέκονται μάταια έως τον ένα που θα αντέξει. Γίνεται ήρωας αυτός. Τον θυμούνται. Δεν τον μιμούνται. Ομάδες φτιάχνουν. Σημαίες χρωματίζουν τους πολέμους. Δύσκολα συντροφεύουν οι άνθρωποι. Στη ναυτία του εγώ τους. Στην αγάπη. Γεννούν πληγές. Στη δουλειά. Καταστροφές. Λησμονούν εύκολα. Στερεύουν οι ανάσες γύρω τους. Μικραίνουν στο κακό οι αποστάσεις. Μπερδεύουν το φανταστικό με την πραγματικότητα. Καμιά ανθρώπινη απόφαση δεν φέρνει την λύτρωση κοντά. Η δίψα να γευτείς τα λόγια που χαϊδεύουν τα μάτια σου. Μια φωτιά που μπορείς να σβήσεις μόνο εσύ.
Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις τους ανθρώπους. Στο ψέμα δεν ψάχνεις την αλήθεια. Την απόσταση ζητάς να ακούσεις τη φωνή σου. Στη σκέψη ξεχωρίζεις. Νικάς τις εντυπώσεις. Σύμμαχο έχεις την καρδιά. Μια αγκαλιά σκοπός ζωής.
Ξένος σε μέρη που δαπάνησες ζωή. Σε διώχνει η βουή που τυλίγει την αλήθεια. Αμετανόητοι κομπάρσοι στοιβάζονται στις γραμμές του τρένου. Βαγόνια κουβαλούν πρόσωπα χωρίς πίστη, στο πουθενά. Μετράς χρόνο στην απώλεια. Αριθμητική δύσκολη για τη ζωή σου. Η γνώση δεν αρκεί. Τα βήματα αχόρταγα. Αδειάζουν το κουράγιο σου. Κουβαλάς μυστικό. Δεν λυγίζεις. Δεν ζητάς να το μοιραστείς. Το φυλάς. Ξέρεις. Παρακαλάς να συναντήσεις τον ένα. Να λυτρωθείς. Να ξεκλειδώσεις χαρά. Βαραίνει αυτή. Μια αγκαλιά. Ελευθερία.
Ξημερώνεις την ομορφιά του κόσμου. Να τη δεις. Να χαρείς δεν μπορείς. Σκυτάλη αλυσοδεμένη η ζωή. Χαμένος ο αγώνας. Καμιά γενιά δεν νίκησε. Πνίγηκε στη λατρεία. Χωρίς Θεό.
Είσαι καλά. Το όνειρο. Πέρασε τη κύηση. Το βγαλε μήτρα ζωής μπροστά σου. Ένας δεύτερος ήλιος φωτίζει τις ώρες σου. Ασήμαντες γίνονται οι εικόνες του κόσμου. Τα μικρά και τα μεγάλα των ανθρώπων. Έχεις ανακαλύψει το μυστικό. Ζεις το δικό σου όνειρο. Δεν είσαι μέρος τους. Η αριθμητική τους σε βρήκε στην αρχή. Θα σε συναντήσει άλλη μια. Ταξιδεύεις.
Θεός . Παρών. Πως αλλιώς. Η απάντηση. Σε κάθε δεν αντέχω. Κάθε φορά.