Φουρτουνιασμένες οι ημέρες βρέχουν απόγνωση. Σαν κακό παραμύθι. Στραγγίζει τις ανάσες. Αμήχανη εναλλαγή. Η ημέρα παραλαμβάνει από την νύχτα. Κρεμασμένοι στην ρόδα του Λούνα Παρκ βουτάμε αργά στο έδαφος. Σε λίγο θα ατενίζουμε τα πάντα από ψηλά. Ένα προνόμιο που χάνεις στην κάθοδο. Μέχρι να πάψεις να αναγνωρίζεις πότε είσαι πάνω ή κάτω. Είναι εκείνη η στιγμή που οι ήχοι δεν φτάνουν στα αυτιά σου. Η δόνηση. Γίνεται χρώμα χάδι προσευχή. Είναι ο χτύπος της καρδιάς σου.
Σκέψεις. Δημιουργούν παρέλαση λέξεων. Ζευγαρώνουν εικόνα αυτές.
Επετειακή επανάληψη. Χαρίζει κάθε εβδομάδα. Κίνητρο που δεν ξεθωριάζει.