010115 Πλούσιος

Με δικό σου ρολόι. Μετράς. Την ζωή σου. Ξεμακραίνεις. Σαν σε προπόνηση. Πάνω στις δυο ρόδες. Χρώματα. Μυρωδιές. Κάποιες φορές, κάποιος δίπλα σου. Δεν σταματάς. Όνειρα χτίζουν ζωή. Δύναμη. Έμαθες να ακολουθείς. Χωρίς να θυμάσαι. Πόσες φορές έμεινες πίσω. Κουβαλάς πίστη. Κρεμασμένος στης ήττας το κενό. Αιτία δεν ζητάς. Γραπώνεσαι πάνω της. Χιλιόμετρα. Πατημένα. Ξανά και ξανά. Χαρά καινούργια δίνουν. Τρέχουν τα μάτια ελεύθερα. Προλαβαίνουν σκέψη φύλακα. Γεμίζουν εικόνες. Απλώνουν πόθο. Βουβός κατακτητής. Γητεύει τον χρόνο. Ξυπνάς χαμόγελα μνημείο. Θέλεις να θυμάσαι. Δεν ψάχνεις τις εικόνες. Παρέλαση κάνουν. Πολύχρωμος στρατός. Γυμνάσια Ειρήνης. Αγαπημένα πεδία μάχης.
Ιερή αφοσίωση η Νίκη.
Επιστρέφεις.
Πλούσιος.