Υπάρχουν και αυτές οι στιγμές που μοιάζουν με ατελείωτες παύλες. Ανάμεσα. Χωρίς τίποτα να τις ακολουθεί. Γυμνές. Εκτεθειμένες. Πίσω οι αναμνήσεις απλωμένες. Στοιβάζονται. Οι ώρες περνούν. Ορφανές. Στα ασταμάτητα πέρα δώθε των ζωντανών. Δεν βρίσκουν ανάσα. Χαμένες στην επανάληψη.
Σκέψεις. Δημιουργούν παρέλαση λέξεων. Ζευγαρώνουν εικόνα αυτές.
Επετειακή επανάληψη. Χαρίζει κάθε εβδομάδα. Κίνητρο που δεν ξεθωριάζει.