010814 Οι ώρες

Οι ώρες. Γραμμές. Λευκά σημάδια στην άσφαλτο του χρόνου. Ατέλειωτες. Δείχνουν στην προσμονή. Δεν συμμαχούν στον αγώνα να φτάσεις. Στερημένες το έλεος στην έξοδο. Στην μάχη να φύγεις. Να χαθείς μακριά από το τελευταίο σταθμό. Εχθρός χρόνος. Άφιλος. Δυναστεύει χαρές. Σε λύπες αρωγός.
Μια δοκιμασία.
Ανακάλυψη ζωής το χαμόγελο που δεν προσκάλεσες. Σκιά που δεν είναι δική σου. Ξεχωρίζει από άλλες. Έχει χρώμα. Έχει μυρωδιά. Έχει φωνή. Ήχος. Σε αγκαλιάζει μουσική. Σαν να γέμισες αυτιά. Πλημμυρίζεις. Νιώθεις. Χωρίς να βλέπεις. Αλλάζουν οι φυσικοί νόμοι. Βγαίνεις από την τυραννία της βαρύτητας. Άρχισες να πιστεύεις. Χαρίζεις χώρο στο φανταστικό. Στη νέα διάσταση.
Βουτάς εύκολα στις λευκές σελίδες. Διψάς να τις γεμίσεις λέξεις. Γνήσιος εξερευνητής. Ψάχνεις εκείνες που μπορούν να κουβαλήσουν τις εικόνες σου.
Γελάς τον χρόνο. Λίγο κάθε φορά. Φορτώνεις έξω από τις γραμμές του. Κατακτάς το δικαίωμα να ζεις. Παιδεύεσαι. Η χαρά γεμίζει από τον οίκτο σου. Λησμονείς τους ανθρώπινους κανόνες. Νέα πείνα γεννά τα θέλω.
Αδυσώπητη η έλλειψη μουδιάζει την κίνηση. Χωρίς γνώση ακολουθείς το ένστικτο σου.
Δύσκολα συντροφεύουν οι άνθρωποι. Μια άγνωστη. H Μοίρα. Αστέρι - όπλο ρίχνει πάνω σου το χαμόγελο της. Ταξιδεύει η στιγμή. Φωτογραφία στο σύμπαν. Ανεξίτηλο ίχνος.
Παίρνεις τον δρόμο μετρώντας τα βήματα από αυτή.
Να πονάς.
Να τιμωρείσαι που την έζησες.