O χρόνος μας είναι πάντα εχθρός.

Δεν μπορώ να συγκρίνω καμιά άλλη στιγμή σαν σήμερα. Ένα αντίο, που ήταν καλημέρα, ζεστή, λαμπερή σαν να είχε δικό της τον Ήλιο.

Μια αγκαλιά που δεν την φόβιζε η απόσταση.

Αυτό που λένε ζωή είναι θάλασσα. Μέσα της κολυμπώ κι εγώ. Είχα την τύχη να κολυμπήσουμε μαζί.

Δεν μπορώ να γνωρίζω τη μοίρα μου.

Κολυμπώ χωρίς να κατανοώ, δεν επιλέγω την πορεία μου. Δαπάνη και σπονδή σε αυτήν που μας ρίχνει στα πέλαγα του κόσμου.

Κάνε το Όμορφο.