Στα βήματα μου στις σκιές των ανθρώπων κρυφά χαμογελώ. Μια μυστική συντροφιά ζυγίζει τις ώρες μου. Αγγίζει την πληγή μιας μάχης που δεν θα ειρηνέψει. Μια ανάσα πραγματική τυλίγει τα όνειρα μου σε μνήμη που δεν την τιμωρεί η λήθη.
Σκέψεις. Δημιουργούν παρέλαση λέξεων. Ζευγαρώνουν εικόνα αυτές.
Επετειακή επανάληψη. Χαρίζει κάθε εβδομάδα. Κίνητρο που δεν ξεθωριάζει.